Kweekverslag Brahmaea hearseyi
Oorsprong: China
Verspreidingsgebied: Korea, China, Indonesië en alle landen binnen deze driehoek
Klimaat: Subtropisch / tropisch
Voedselplanten: Ligustrum, Syringa, Fraxinus
Jaar: 2008/2009
29 oktober 2008
Op Actias lees ik een advertentie van Gerhard Fleischmann, hij biedt Brahmaea hearseyi eitjes aan. Omdat ik aardig succes heb met mijn Brahmaea certhia en deze regelmatig aangeboden soort nog niet gekweekt heb, besluit ik ze te bestellen.
8 november
Precies een week geleden waren de eitjes gearriveerd en vandaag komen de eerste eitjes uit. De eitjes van deze soort zijn groot en geheel transparant waardoor de rupsjes aan het eind van de ontwikkeling duidelijk door de eischaal zichtbaar zijn.
Na het verorberen van ongeveer de halve eischaal, gaan de rupsjes aan de wandel. Zoals bij alle Brahmaea soorten, spinnen ze tijdens het lopen voortdurend een zijden draad zodat ze bij een valpartij niet op de grond vallen. Het is soms lastig om de rupsjes uit het bakje te halen zonder de nog niet uitgekomen eitjes mee te nemen, die blijven vaak aan de zijden draad van het rupsje hangen.
Een paar uur na het uitkomen, is het pigment van de rupsjes al behoorlijk bijgekleurd. De donkere banden rond het lichaam zijn nu duidelijk zwart geworden en ook de tuberkels die direct na het uitkomen nog transparant zijn, hebben nu een zwarte kleur gekregen. De rupsjes gaan na het uitharden direct aan het eten.
9 november
Een dag later zijn de rupsjes al duidelijk gegroeid en de voorste en achterste drie segmenten, hebben nu een duidelijk gele kleur gekregen. Er wordt nog steeds vertrouwd op de spindraad die ze rond laten slingeren waardoor er hier en daar wel eens wat tuberkels aan elkaar geknoopt zitten.
12 november
De vlotte groeiers zijn vandaag verveld naar L2, een paar laatkomers zitten nog stil te wachten tot het tijd is om het oude jasje uit te trekken. De gele kleur is weer duidelijk feller geworden. Links op de foto is nog net een stuk van een inmiddels vervelde rups te zien, het kopschild van die rups is duidelijk groter dan van de rups midden op de foto.
14 november
Vrijwel alle rupsen zijn nu een of meerdere dagen in het L2 stadium, één rups is een aantal dagen later uit het ei gekropen. Ik had niet verwacht dat er nog wat uit de resterende eitjes zou komen maar waarschijnlijk heeft er een eitje tussen gezeten dat een aantal dagen later gelegd is. Naast de grootte is er nog een duidelijk verschil met het L1 stadium. De zwarte banden die midden over de segmenten liepen zijn nu onderbroken waardoor er een vlekken patroon ontstaan is. De onderkant van de witte segmenten zijn geel geworden.
16 november
Ze hebben er flink de vaart in, Brahmaea rupsen groeien over het algemeen erg snel en deze rupsen maken hun reputatie waar. Vier dagen na de laatste vervelling, zijn de eerste rupsen al naar L3 verveld. Op de foto is de laatkomer die nog steeds in het L1 jasje zit, naast een van de grotere L3 rupsen te zien, het verschil is ongeveer 5 dagen. De L3 rupsen hebben opnieuw een ander patroon op de witte segmenten gekregen. De vlekken zijn vervangen voor schuine strepen met een stip er onder en in de eerste en laatste drie gele segmenten is de kleur wit ook aanwezig.
23 november
Zelfs de 5 dagen later uitgekomen rups zit nu in zijn L4 jasje en heeft dus aardig zijn best gedaan. Een duidelijk onderscheid tussen de eerste en laatste drie segmenten en de tussenliggende is segmenten is er niet meer. De gele kleur is er nog wel maar ook op de tussenliggende segmenten is de gele kleur nu opgedoken. De enorme tuberkels op het tweede en derde segment hebben nu de kenmerkende kurkentrekkerachtige vorm gekregen waar de rupsen om bekend staan.
De eerder uitgekomen soortgenoten, zijn duidelijk een stuk verder uitgegroeid. Op de vorige foto is duidelijk te zien dat er direct boven de poten een paar huidplooien aanwezig zijn. Bij deze rupsen zijn die plooien al opgevuld en aan de verhouding tussen lichaam en tuberkels is te zien dat ze een flink stuk groter zijn.
24 november
Vanaf de rugzijde is duidelijk te zien dat het verschil in kleur tussen de segmenten nu verdwenen is, op de laatste segmenten zijn een paar lijnen met stippels aanwezig en het egaal zwarte kopschild heeft ook een tekening gekregen. Nog één of twee dagen en dan is het tijd om ook dit jasje uit te trekken.
28 november
De meeste rupsen zijn nu in hun laatste stadium beland en wat kleur betreft is er niet zo veel veranderd, de schuine lijnen aan de flanken lopen nu door over de rugzijde. Wat wel duidelijk afwezig is, zijn de enkele centimeters lange kurkentrekkers die er kort geleden nog waren. Op dit moment zijn de rupsen ongeveer 10 cm lang maar daar moeten nog wel wat lengte bij voordat ze klaar zijn om te verpoppen.
De zwarte schuine strepen op de flanken, lopen in het L5 stadium door over de rugzijde en op de plaats waar tot voor kort te lange tuberkels zaten, zijn nu een aantal helder witte bijna reflecterende knopen aanwezig. Net als bij alle Brahmaea soorten, hebben de rupsen naar verhouding lange schijnpoten die ze soms helemaal om de takken kunnen slaan.
3 december
De rupsen eten veel en groeien dan ook flink. Hoewel het laatste staduim het langst duurt en het nog wel een aantal dagen zal duren voordat ze zich op gaan maken voor de verpopping, zijn ze al behoorlijk uitgegroeid. De grootste rups ik zo even zie rond kruipen is nu net even over de 13 cm lang, als het een mannelijk exemplaar is zal hij vandaag of morgen stoppen met eten, bij toekomstige vrouwelijke vlinders komt daar nog wel één of twee centimeter bij. Een goede kwaliteit liguster met gaaf en groot donker groen blad, niet te warme omstandigheden (17 tot 21°C) zorgt vaak voor rupsen van een behoorlijk formaat.
Vandaag heb ik ook de eerste kleine rups kruipend over de bodem aangetroffen, dit gaat vrijwel zeker een mannelijke vlinder worden. Voordat de rupsen zich ingraven en gaan verpoppen, krijgen ze duidelijk een andere kleur, de rugpartij wordt geel en soms zelfs oranje van kleur en het groen is aan de flanken niet meer aanwezig. Het verkleuren gaat erg snel, ’s avonds eten de rupsen vaak nog of ze zitten gewoon stil op een tak, de volgende ochtend lopen ze verkleurd rond over de bodem van de bak, driftig opzoek naar een geschikte plaats om te verpoppen. Meestal laat ik ze een dagje rond lopen zodat ze alvast wat vocht verdampen en korter worden, grote exemplaren passen anders slecht in de met grond gevulde kwarkbakjes die ik daar voor gebruik. Na een dagje rond lopen zullen de meest rupsen zich vrij snel ingraven als ze in de bakjes gezet worden, daarmee is de kans dat ze het deksel er af drukken ook wat kleiner.
9 december
De eerste poppen zijn klaar, Brahmaea soorten verpoppen zich erg snel als ze eenmaal ingegraven zijn. Een enkele rups blijft rondjes boven de grond lopen en zal op den duur een kuil in de aarde maken waar ze zich in verpoppen, dan is alles goed te volgen. De pop op de foto is al aardig uitgehard en heeft al zijn zwarte kleur, verse poppen zijn groen met bruin en zijn niet te hanteren omdat ze zeer snel beschadigen.
Zoals ik vaak doe met poppen, weeg ik deze even op mijn weegschaaltje. 12,55 gram is een aardig gewicht voor een pop en met een lengte van even boven de 6 cm is dit echt een flinke pop. De poppen van Atlas vlinders wegen soms beduidend minder. Doordat deze poppen niet eerst een zijden cocon hebben gesponnen, blijft er veel van de verzamelde voedingsstoffen over en dat resulteert in een flink gewicht van de pop en de uiteindelijke vlinder.
18 februari 2009
Eindelijk is het zover, de eerste vlinder is uitgekomen (foto geheel boven), na de vlinder eens goed bekeken te hebben, blijkt het een mannetje te zijn. De grijpertjes aan het achterlichaam zijn redelijk goed verborgen onder het behaarde lichaam maar als je goed kijk is het verschil wel te zien. Het lichaam is redelijk fors maar loopt toch wat spitser af naar het einde.
24 februari
Na een aantal mannelijke vlinders, is nu eindelijk een vrouwtje uitgekomen, deze vlinder is beduidend groter dan de meeste mannetjes. Het lichaam van het vrouwtje is ook een behoorlijk stuk dikker dan die van het mannetje, dat is niet vreemd want het vrouwtje legt behoorlijk grote eieren. Twee dagen later kan ik ’s ochtends de eerste paring waarnemen en de ochtend daar op zijn de eerste 20 eitjes afgezet, ik heb dus weer materiaal om de volgende kweek mee te beginnen.
5 maart
Er zijn al weer een aantal vrouwelijke vlinders uit gekomen maar doordat alle eerder uitgekomen mannetjes al te veel van hun reserves hadden aangesproken, heb ik verder geen paringen meer gehad. De resterende poppen blijken nog allemaal van het vrouwelijk geslacht dus daar hoef ik voor nakweek niets meer van te verwachten. De 27 eitjes die ik zelf heb gehouden zijn in ieder geval bevrucht, dat is goed te zien aan de zwart gekleurde micropyle. Bij vers gelegde eitjes is deze roodbruin gekleurd en na een dag of 2 verkleurt deze naar zwart of donkerbruin als het ei bevrucht is. Kweek geslaagd!
Volgende kweekverslag